در کاخ مجلل خبر از عشق مجو ، که سعادت همه در کلبه ی درویشان است .
نمی دانی چه شوری در سرم بود ، نمی دانی چه شوقی در پرم بود ، نمی دانی چه بودم آن زمان ها ، کجا روز جدایی باورم بود !
بیگانگی نگر که من و یار چون دو چشم ، همسایه ایم و خانه ی هم را ندیده ایم .
نظرات شما عزیزان:
